ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:





Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Eπίσκεψη Ενορίας στην Έκθεση Αγιογραφίας

+++


Από την χθεσινή επίσκεψη της Ενορίας
των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού
Ελευσίνας
στην Έκθεση Ορθόδοξης Αγιογραφίας
 
«ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ:
ΤΟ ΚΟΛΙΜΠΡΙ ΚΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΜΑΣ»




Κυριακὴ πρωί, μετὰ τὴν Θεία Λειτουργία. Ἡ συνεχὴς καὶ ραγδαία βροχὴ δὲν λιγόστεψε τὸν ζῆλο· μᾶλλον τὸν αὔξησε καὶ τὸ πούλμαν μὲ τοὺς  Ἐνορῖτες ἔφθασε στὴν Ἔκθεση...



 Οἱ ἱερὲς Εἰκόνες εἵλκυσαν ἀμέσως τὸ ἐνδιαφέρον
τῶν Εἰκονόφιλων πιστῶν...

 «Ἡ Ἑκατονταπυλιανὴ εἶναι ψηλά καὶ δὲν τὴν φθάνουμε.
Ἂς φιλήσουμε τὸν Ναό Της»...


  Θερμὴ ὑποδοχὴ τοῦ π. Ἀθανασίου, τῆς Πρεσβυτέρας καὶ Κατηχήτριας Σωτηρίας
καὶ ὅλου τοῦ Ποιμνίου, ἀπὸ τὴν Οἰκοδέσποινα τῆς  Ἔκθεσης και Πρόεδρο του «Αγίου Φιλαρέτου
» κ. Ειρήνη Αρχοντούλη.



 «Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε...ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν...
καὶ σῶσον Ἀγαθὲ τὰς ψυχὰς ἡμῶν»...

 «...Ἀφετηρία γιὰ τὴν ὀργάνωση αὐτῆς τῆς  Ἔκθεσης καὶ ὅλων τῶν δραστηριοτήτων ποὺ πραγματοποιοῦνται στὸ πλαίσιό της, εἶναι τὰ ἑξῆς σοφὰ λόγια: “...Ὀφείλουμε νὰ “ἀνοιγόμαστε” συνεχῶς πρὸς τοὺς ἄλλους, τοὺς “πλησίον” μας ἀγαπητικῶς, ἐνεργοποιώντας ὁ καθένας στὸ ἔπακρο τὸ χάρισμα ἢ καὶ τὰ χαρίσματα, τὰ ὁποῖα τοῦ δώρισε ὁ Μεγαλόδωρος Κύριός μας...».
 
  Σύντομο καὶ ἁπλὸ Μάθημα σχεδίου.
«Ἡ βάση ὅλων τῶν Προσώπων στὴν Ὀρθόδοξη Ἁγιογραφία εἶναι κοινή, ἀλλὰ καὶ ἁπλῆ...».
  
 

 «...Ὅταν τὴν γνωρίζουμε, μποροῦμε, μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, νὰ σχεδιάσουμε ὁποιοδήποτε Πρόσωπο, τακτοποιώντας ἀνάλογα μόνον τὰ δευτερεύοντα στοιχεῖα του...».
 



 Ἐρωτήσεις καὶ ὠφέλιμες παρατηρήσεις
ἀπὸ Πρεσβυτέρους καὶ παιδιά...

 

 ...καταξιωμένους Θεολόγους,
ἀλλὰ καὶ  Ἱεροψάλτες.




Σύντομη, ἀλλὰ μεστὴ ὠφελείας ἀναφορὰ τοῦ σεβαστοῦ
π. Ἀθανασίου Κανατσούλη, στὸ θέμα τῆς μέθεξης τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, διὰ μέσου τῶν αἰσθήσεων...


...καὶ τέλος τοῦ Μαθήματος μὲ τὸ «Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν...».


Περιήγηση στὶς θαυμάσιες, «ἀναγωγικὲς» Εἰκόνες τῆς  Ἔκθεσης...




“Τραταμέντο” καὶ ματιὲς στὸν κατάλογο μὲ τὶς «κλεισμένες»
καὶ τὶς ἐλεύθερες ἀκόμη πρὸς διάθεσιν Εἰκόνες.


 
  
Ἡ φιλόξενη οἰκοδέσποινα «γλύκανε» αἰσθητὰ τὶς τιμὲς κι ἔτσι ἀρκετὲς «σταγόνες»
ἔπεσαν στὸν στόχο τους· στοὺς πτωχοὺς Ἀδελφούς μας, χάριν τῶν ὁποίων πραγματοποιήθηκε, μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν βοήθεια τῆς Παναγίας μας, τὸ ὅλο ἔργο.
Διετέθησαν καὶ πολλοὶ λαχνοὶ γιὰ τὴν κλήρωση τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Θεοτόκου,
ἡ ὁποία θὰ γίνει τὴν προσεχὴ Τετάρτη, κατὰ τὴν Τελετὴ λήξης τῆς  Ἔκθεσης...







 Εἰκονολογικὲς Εὐλογίες καὶ ψώνια στὴν ἔξοδο
καὶ ἀναμνηστικὲς οἰκογενειακὲς φωτογραφίες πρὶν ἀπὸ τὴν ἀναχώρηση.
Ἡ Παναγία Μητέρα μας ἀνάμεσα σὲ δύο καλὰ παιδιά Της...


 Ἡ πνευματικὴ συγγένεια εἶναι ἰσχυρότερη καὶ διαρκέστερη τῆς σαρκικῆς, μᾶλλον δὲ καὶ αἰώνια καὶ ἀκατάλυτη, ὅπως μᾶς διδάσκουν σοφὰ οἱ Πατέρες τῆς  Ἐκκλησίας μας, διότι γεννιέται καὶ «ὑφαίνεται» μὲ τὸ νῆμα τῆς κατὰ Χριστὸν Ἀγάπης καὶ τῆς Ὑπομονῆς, ἀπὸ τὸ  ἴδιο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα...





+++

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΙΚΟΝΟΛΟΓΙΑΣ Ε΄ (Εικόνες και θαύματα)

+++

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΙΚΟΝΟΛΟΓΙΑΣ Ε΄

+Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης,
Θεολόγος


«Εικόνες και θαύματα»







ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ


«...Πῶς ὅμως ἐξηγεῖται ἡ θαυματουργία τῶν ἱερῶν Εἰκόνων; Καὶ εἶναι ὅλες οἱ Εἰκόνες θαυματουργὲς ἤ μόνον κάποιες ἀπὸ αὐτές;




3. Θεολογικὴ ἑρμηνεία τῆς θαυματουργίας τῶν ἱερῶν Εἰκόνων

    Τὸ θαῦμα εἶναι συνυφασμένο μὲ τὴν ἴδια τὴν ὕπαρξι. Ὅλος ὁ κόσμος ἔχει τὴν ἀρχή του στὸ θαῦμα: «Αὐτὸς εἶπε καὶ ἐγεννήθησαν· Αὐτὸς ἐνετείλατο, καὶ ἐκτίσθησαν»! Ἡ πλᾶσις τοῦ ἀνθρώπου ἦταν ἕνα μεγάλο θαῦμα τῆς Ἀγάπης τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ἡ δὲ ἀνάπλασις τοῦ πεσόντος ἀνθρώπου εἶναι θαῦμα θαυμάτων. Ὅταν ὁ Πρωτότοκος εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκουμένην6, τότε ἀπεκαλύφθη τὸ «ὕψιστο θαῦμα, τὸ ἀνώτατο ὑπὲρ φύσιν, ποὺ φανερώθηκε μέσα στὸ φυσικό». Γι’ αὐτὸ ὁ ἱερὸς Ὑμνογράφος ψάλλει: «Ὤ θαύματος καινοῦ, πάντων τῶν πάλαι θαυμάτων! Τίς γὰρ ἔγνω Μητέρα, ἄνευ ἀνδρὸς τετοκυῖαν, καὶ ἐν ἀγκάλαις φέρουσαν, τὸν ἅπασαν τὴν κτίσιν περιέχοντα;». Διότι, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ γίνεται Υἱὸς Ἀνθρώπου, λαμβάνει σάρκα περιγραπτὴ ἀπὸ ἀληθινὴ περιγραπτὴ Μητέρα, τὴν Πανάχραντο καὶ Ἀειπάρθενο Μαρία «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου». Ἔτσι, ὁ Ἄναρχος ἄρχεται, ὁ Λόγος σαρκοῦται καὶ ὁ Ἄκτιστος Κτίστης τοῦ παντὸς προσλαμβάνει τὸ κτίσμα γιὰ νὰ τὸ θεώση.


Ἡ θεία Ἐνσάρκωσι, ὡς γνωστόν, ἀποτελεῖ τὴν βάσι καὶ τὴν δικαιολόγησι τῆς Εἰκονογραφίας, ἡ ὁποία οὐσιαστικὰ ἀπεικονίζει τὸ θαῦμα: τὸν Κύριο καὶ Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ ὅλη τὴν θαυμαστὴ θεία Οἰκονομία Του· κατ’ ἐπέκτασιν δέ, τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο Μητέρα Του, τοὺς Ἀγγέλους Του, τοὺς Ἁγίους Του, ὅλη τὴν ἔνδοξη στρατιά Του! 
    

Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ «φυσικὴ εἰκόνα» τοῦ Θεοῦ Πατρὸς ὡς πρὸς τὴν θεότητα, καὶ τῆς Παναγίας Μητέρας Του ὡς πρὸς τὴν ἀνθρωπότητα, δύναται νὰ εἰκονογραφηθῆ καὶ διὰ «τεχνιτῆς εἰκόνος», δηλαδὴ νὰ ἁγιογραφηθῆ. Ἡ τεχνιτὴ Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ εἶναι βέβαια διαφο-ρετικὴ κατὰ τὴν φύσι καὶ οὐσία ἀπὸ τὸ πρωτότυτό της, δηλαδὴ τὸν σαρκω-μένο Λόγο τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ταυτίζεται μὲ αὐτὸ ὡς πρὸς τὴν ὁμοίωσι καὶ ἔχουν μεταξύ τους, πρωτότυπο καὶ τεχνιτὴ Εἰκόνα, σύμφωνα μὲ τὸν Ἅγιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη, «ὑποστατικὴ ὁμοιότητα».

Ἡ τεχνιτὴ Εἰκόνα εἶναι κάτοπτρο, τὸ ὁποῖο ἀντανακλᾶ τὸν χαρακτῆρα τοῦ Προσώπου τοῦ Χριστοῦ, ὅπως αὐτὸς ἐκφράσθηκε διὰ τῶν ἰδιωμάτων τῆς ἀνθρωπίνης φύσεώς Του. Ἔτσι, ὑφίσταται ἕνας ἐσωτερικὸς σύνδεσμος, μία κοινωνία, μεταξὺ Εἰκόνος Χριστοῦ καὶ τοῦ ἰδίου τοῦ Χριστοῦ, ὥστε ἡ Εἰκόνα νὰ μὴ εἶναι ἁπλῶς μία ἀναπαράστασι τῆς μορφῆς, μία προσωπογραφία, ἕνα πορτραῖτο ἤ ἕνα καλλιτεχνικὸ δημιούργημα, χωρὶς βέβαια νὰ ἀγνοῆται καὶ ἡ καλλιτεχνικὴ ἀξία Της.


Τὸ ὄνομα «Χριστὸς» ἀποδίδεται καὶ στὸ πρωτότυπο καὶ στὴν τεχνιτὴ Εἰκόνα καὶ ἀποτελεῖ βασικὸ στοιχεῖο κοινωνίας τους, ὅπως δέχθηκε ἡ Ζ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Ἄρα, τὸ ὄνομα προσδιορίζει τὴν ὑποστατικὴ ταυτότητα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Εἰκόνος Του, ἄν καὶ ὀντολογικῶς διαφέρουν μεταξύ τους, μὲ ἀποτέλεσμα στὴν τεχνιτὴ Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ νὰ ὑπάρχη ὑποστατικῶς ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ἀποφαίνεται ἐπιγραμματικῶς, ὅτι «παντὸς εἰκονιζομένου, οὐχ ἡ φύσις ἀλλ’ ἡ ὑπόστασις εἰκονίζεται».


    Πῶς νοεῖται ὅμως αὐτὴ ἡ πραγματικὴ ὑποστατικὴ παρουσία τοῦ ἀρχετύπου-πρωτοτύπου στὴν Εἰκόνα; 


    Νοεῖται ὡς παρουσία τῆς θεότητος στὴν Εἰκόνα, χωρὶς ὅμως ἡ θεότης νὰ εἰκονίζεται οὔτε νὰ εἶναι φυσικῶς ἑνωμένη μὲ τὴν Εἰκόνα. Ἡ θεότης ὑπάρχει στὴν Εἰκόνα «σχετικῶς» καὶ κατὰ χάριν καὶ νοεῖται ὡς ἁγιαστικὴ εὐλογία, ὥστε ἡ Εἰκόνα νὰ δέχεται ἐπιφοίτησι θείας Χάριτος καὶ Ἐνεργείας καὶ νὰ τὴν μεταδίδη ὡς εὐλογία ἁγιασμοῦ σὲ ὅλους ὅσοι τὴν προσεγγίζουν καὶ τιμοῦν μὲ πίστι καὶ καθαρότητα. Ἑπομένως, οἱ ἱερὲς Εἰκόνες ἀποτελοῦν σκεύη θείας Χάριτος καὶ δύνανται νὰ μεταδίδουν Αὐτήν, δηλαδὴ νὰ θαυματουργοῦν/«τερατουργοῦν», διότι ἐνέχουν τὴν μορφὴ καὶ τὸ εἶδος τοῦ ἀρχετύπου-πρωτοτύπου τους καὶ ταυτίζονται μαζί του τόσο ὡς πρὸς τὴν τιμὴ καὶ προσκύνησι, ὅσο καὶ ὡς πρὸς τὸ ὄνομα.


    Στὶς ἅγιες Εἰκόνες δηλαδή, ἀπoτυπώνεται καὶ ἐνυπάρχει ἡ χαρισματικὴ παρουσία τῶν εἰκονιζομένων προσώπων, διὰ τῆς ἄνωθεν Ἐνεργείας, καὶ μὲ τὸν τρόπο τοῦτο μετέχουν αὐτὲς στὴν Χάρι καὶ τὴν ἁγιότητα τῶν πρωτοτύπων τους. Ἡ δὲ χαρισματικὴ αὐτὴ παρουσία, ὡς προελέχθη, δὲν εἶναι φυσική, ἀλλ’ «ἐνεργείᾳ», ὅπως διευκρινίζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. Οἱ ἅγιες Εἰκόνες, μᾶς βεβαιώνει ὁ ἴδιος Ἅγιος, εἶναι «Πνεύματος Ἁγίου πεπληρωμέναι» καὶ «θείας ἐνεργείας δοχεῖα».


Καὶ αὐτὸ συμβαίνει μὲ ΟΛΕΣ τὶς ἱερὲς Εἰκόνες, ἐφ’ ὅσον ὅλες εἶναι φορεῖς Χάριτος καὶ θαυματουργικῆς ἐνεργείας τῶν εἰκονιζομένων πρωτοτύπων τους. Γι’ αὐτὸ καὶ διαπιστώνεται ὑπευθύνως, ὅτι «κάθε κανονικὴ εἰκόνα ἐπειδὴ συνδέεται μὲ τὸ πρωτότυπόν της καὶ συνεπῶς φέρει τὴν Χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἶναι θαυματουργικὴ [ἀκόμη] καὶ ὅταν αὕτη δὲν ἐκδηλώνεται πάντοτε μὲ ἄμεσον καὶ φανερὸν τρόπον».


    Ὁπότε, ἡ ἀπόδοσις τιμῆς εἰς Αὐτὲς καὶ ἡ προσκύνησίς τους -ἡ ὁποία κατὰ τὸν κλασσικὸ ὁρισμὸ τοῦ Μ. Βασιλείου «ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει»- μεταδίδει χάριν καὶ ἁγιασμόν, γι’ αὐτὸ καὶ ἀπαιτεῖται προσέγγισις μὲ ἐπίγνωσι, πίστι καὶ καθαρότητα συνειδήσεως, ἡ δὲ εὐλάβεια πρὸς αὐτὲς ἀποτελεῖ «ἀρραβῶνα σωτηρίας».


    Πρέπει βέβαια νὰ τονισθῆ, ὅτι οἱ ἅγιες Εἰκόνες δὲν ἀπομονώνονται ἀπὸ τὰ πρωτότυπά τους, δὲν λατρεύονται σὰν θεοί, οὔτε ἐναποτίθεται εἰς Αὐτὲς ἡ ἐλπίδα τῆς σωτηρίας τοῦ πιστοῦ, ὅπως διευκρινίζει ἡ Ζ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος.


    Ἐν τούτοις, ἐφ’ ὅσον οἱ ἅγιες Εἰκόνες ἔχουν τόσο μεγάλη πνευματικὴ σημασία καὶ ἀξία, ἐντὸς τῶν Ὀρθοδόξων πλαισίων, ἀποτελοῦν δηλαδὴ «θύρες» οὐρανίου πραγματικότητος, ἀγωγοὺς Χάριτος, φορεῖς θείας Ζωῆς, δυνατότητες λυτρωτικοῦ προσευχητικοῦ διαλόγου, ἀνακαινιστικῆς σχέσεως καὶ παροχῆς θείας Δωρεᾶς, εἶναι αὐτονόητη ἡ τιμητικὴ θέσις, ἀλλὰ καὶ ἡ ὑψηλὴ εὐθύνη τῶν Ἁγιογράφων, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν· ἐπιτελοῦν χαρισματικὴ ἐκκλησιαστικὴ ὑπηρεσία καὶ διακονία καὶ κυριολεκτικὰ «δέονται» κατὰ τὴν ἱστόρησι τῶν εἰκονογραφικῶν τους ἔργων, τὰ ὁποῖα ἐνδύονται δύναμιν ἐξ ὕψους, θείαν Χάριν καὶ θαυματουργικὴν Ἄκτιστον Ἐνέργειαν!


    Ἀλλὰ καὶ πόση προσοχὴ καὶ συναίσθησις ἀπαιτεῖται στὴν ἀνάρτησι, χρῆσι, μεταχείρησι, στάσι καὶ θεώρησι τῶν ἱερῶν Εἰκόνων ἀπὸ ὅλους μας, ἄν ἐπιθυμοῦμε τὴν θεία εὐλογία τους καὶ ὄχι τὴν ἀποστροφὴ καὶ ἀποδοκιμασία τους!»...







+++

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Eπίσκεψη Κατηχητικών στην Έκθεση Αγιογραφίας

+++


Από την χθεσινή επίσκεψη Κατηχητικών
στην Έκθεση Ορθόδοξης Αγιογραφίας
 
«ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ:
ΤΟ ΚΟΛΙΜΠΡΙ ΚΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΜΑΣ»




Καλωσόρισμα των Κατηχητόπουλων από την Πρόεδρο του «Αγίου Φιλαρέτου» κ. Ειρήνη Αρχοντούλη.


 Ολιγόλεπτο Μάθημα σχεδίου...


 ...και άμεσες προσπάθειες από τις μικρές Ελπίδες...



 Περιήγηση στην Έκθεση...



 ...κερασματάκι με χαρά...



  ...και δωρεάν Εικονογραφικό υλικό σε όλους.
Μία βοήθεια για την αρχή της Μαθητείας.




Αναμνηστικές φωτογραφίες, εντός...




...και εκτός.




Στὸν Κύριό μας Ιησού Χριστό, ποὺ είπε· «αφήστε τα παιδιά να έρχονται σε μένα,
διότι δική τους είναι η Βασιλεία των Ουρανών»,
δόξα, τιμή και προσκύνηση.
Αμήν!



+++

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Η ΣΥΛΛΗΨΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΠΡΟΜΗΤΟΡΟΣ ΑΝΝΗΣ

+++



Η ΣΥΛΛΗΨΙΣ
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΠΡΟΜΗΤΟΡΟΣ ΑΝΝΗΣ
(9η Δεκεμβρίου)




ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ 

Στιχηρὰ Προσόμοια τῆς Ἁγίας
  

Ἦχος δ'. Ὁ ἐξ ὑψίστου κληθεὶς.

Καρπογονοῦσα ἡ στεῖρα παρ' ἐλπίδα, Παρθένον τὴν μέλλουσαν, τίκτειν Θεὸν ἐν σαρκί, ἀγαλλιάσει φαιδρύνεται, χορεύει χαίρει, μεγαλοφώνως Ἄννα κραυγάζουσα· Φυλαὶ μοι συγχάρητε, ἅπασαι τοῦ Ἰσραήλ, κυοφορῶ καὶ τὸ ὄνειδος τῆς ἀπαιδίας, ἐναποτίθεμαι, ὡς ηὐδόκησεν, ὁ εὐεργέτης ἐπακούσας μου, τῆς προσευχῆς καὶ κατώδυνον, θεραπεύσας καρδίαν, δι᾿ ὠδίνων ὡς ὑπέσχετο.

 Ὁ ἐξ ἀνίκμου πηγάσας ὕδωρ πέτρας, καρπὸν τῇ κοιλίᾳ σου, Ἄννα χαρίζεται, τὴν ἀειπάρθενον Δέσποιναν, ἐξ ἧς τὸ ὕδωρ, τῆς σωτηρίας μέλλει προέρχεσθαι. Οὐκέτι ὡς ἄκαρπος, γῆ παροικεῖς ἐπὶ γῆς, ὀνειδισμοῦ ἠλλοτρίωσαι· γῆν γὰρ βλαστήσεις, καρποφοροῦσαν ζωῆς τὸν ἄσταχυν, τὸν τὰ ὀνείδη ἀφαιρούμενον, πάντων βροτῶν ὡς ηὐδόκησε, διὰ σπλάγχνα ἐλέους, μορφωθῆναι τὸ ἀλλότριον.

Τῶν Προφητῶν αἱ προρρήσεις ἐκπληροῦνται· Ὄρος γὰρ τὸ ἅγιον, λαγόσιν ἵδρυται· Κλῖμαξ ἡ θεία φυτεύεται, θρόνος ὁ μέγας, τοῦ Βασιλέως προετοιμάζεται. Τόπος εὐτρεπίζεται ὁ θεοβάδιστος. Βάτος ἡ ἄφλεκτος ἄρχεται, ἀναβλαστάνειν, ἡ Μυροθήκη τοῦ ἁγιάσματος, ἤδη πηγάζει τῆς στειρώσεως, τοὺς ποταμοὺς ἀναστέλλουσα, τῆς θεόφρονος Ἄννης, ἣν ἐν πίστει μακαρίσωμεν.



+++

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012